Wednesday, August 28, 2013

Παραπληροφόρηση, μαλακίες τζιαι πυρώνω




Αλήθκεια, γιαξ. Τι εν τούτες οι καταστάσεις; Έσιετε μια φάουσα δημοσιογράφους μες την αίθουσα, τζι εν ευρέθηκεν ΕΝΑΣ να μεταφέρει τα γεγονότα όπως είχαν. Τζιαι μετά, ούλλοι θεωρούν ότι το τι έγινεν, εν τζιείνον που είπαν τα νέα. ΚΑΝΕΝΑΣ δεν αρνήθηκε στο Χριστόφια να καταθέσει τη δήλωσην του. Απλά είπαν του ότι πρέπει ΠΡΩΤΑ να απαντήσει στες ερωτήσεις προφορικά, όπως εκάμαν ούλλοι οι υπόλοιποι που εμαρτυρήσαν.

"-Όλες οι απαντήσεις είναι στη γραπτή μου δήλωση που θα καταθέσω.
 -Πώς ξέρετε τι θα σας ρωτήσουμε κ.Χριστόφια;
 -Ε, εσείς πώς ξέρετε τι γράφω στο γραπτό μου κ.Πική;"

(Χα! Κόφκει τζι εμέναν ο νους μου εν να εσκέφτετουν τζιείντην ώρα, περήφανος με το πόσο ετοιμόλογος εφάνηκεν.)

"Να μου δώσετε τες ερωτήσεις γραπτώς και θα σας τις απαντήσω γραπτώς εντός των ημερών."
Δις ις νοτ ε ττέικ χόουμ εξάμ μίστερ. Οι ερωτήσεις εν για σέναν, όι για τους κοψονούριες βοηθούς σου.

Όχι όμως, "εγώ δεν είμαι ο οποιοσδήποτε μάρτυρας." Είσαι κύριε, ναι! Ενώπιον της Επιτροπής είσαι κι εσύ πολίτης! Τον τίτλον του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας δυστυχώς εν μπορεί να σου τον αφαιρέσει κανένας, γιατί δυστυχώς μηχανές χρόνου εν έχουμεν κόμα. Τζιαι να υπήρχαν όμως, έτσι όπως μας έκαμες εν θα είχαμε λεφτά να αγοράσουμεν. Τζι αν εδανειζούμασταν τζι επιάνναμεν μιαν, ήταν να την πομπάρεις πάλε.

Τέλος πάντων. Το θέμαν εν ότι εν μου εμείναν μαλλιά τράβα τζιαι να τραβήσεις, στη λλίην ώρα που ήρτα να δω τη συνεδρίαν της Επιτροπής, κ.Χριστόφια. Αυτοπυροδοτηθήκαμε για χάρη σου, εβουττήσαμεν με την κκελλέ στην κρίση τζι εδώκαμεν πας τους βράχους. Τζιαι ατού ο Γαβρίλης.

Αγαπητέ τέως Πρόεδρε (όπως σου αρέσκει πολλά να σε φωνάζουν γιατί καρκαλιά σου τ'αυτούι σου τζιαι σιαίρεσαι), εν εμπορούσα να πιστέψω ότι ο οποιοσδήποτε που έσιει τα λογικά του (όσα τζι αν ένουν), μπορεί να περιφρονεί ΤΟΣΟΝ ΠΟΛΛΑ τους θεσμούς. Ακόμα τζι αν'ναίν παράνομη η Επιτροπή, εξακολουθείς να βρίσκεσαι ενώπιον της, τζιαι πρέπει να την σεβαστείς όσην ώραν είσαι μες την αίθουσαν. Απλά δεν είναι κοινωνικά σωστόν να διακόπτεις τον Πρόεδρον της Επιτροπής κάθε τρεις τζιαι λλίον. Τζι εν λλίον αντροπή να λαλείς πελλάρες τζιαι να κορτώννεις τζιόλας ως τζιειπάνω με έναν τουπέ 1000 καρδιναλίων.

Ας πάρουμεν όμως τα πράματα που την αρχή γιατί εν τζι εν μόνον πάνω σου το κρίμαν τούντου κλίματος.
- Τι λαλεί ο νόμος; Ποιος διορίζει Ερευνητικήν Επιτροπή; Το Υπουργικό Συμβούλιο. Εκτός που πότε; Εκτός αν εμπλέκονται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Τζιαι τι γίνεται σε τούντην περίπτωση; Την διορίζει ο Γενικός Εισαγγελέας. Τελεία.
- Εδιορίστηκεν Επιτροπή; Ναι. Που ποιον; Που το Υπουργικό Συμβούλιο. Εμπλέκονται ο Πρόεδρος ή μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου; Ναι. ΟΥΠΣ.

Μα γιατί;
Μετά από διαβούλευση με το Γενικόν Εισαγγελέα είπαν.
Ο νόμος τι λαλεί;
Ξεκάθαρα ότι αν εμπλέκονται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή Υπουργοί, πρέπει να διοριστεί από το Γενικό Εισαγγελέα. Η διαβούλευση ΕΝ ΚΑΝΕΙ.

Ποιος εμάσιετουν ούλλη μέρα να στήσουν Επιτροπή τζιαι να στήσουν Επιτροπή τζιαι να τον εξετάσουν τζιαι τζιείνον;
Ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ε καλό γιατί την εδιόρισεν το Υπουργικό Συμβούλιο;
ΕΝΙΞΕΡΩ!

Πώς γίνεται να μεν το επήραν χαπάριν πριν; Λαλείς να μεν ιξέραν; Μπορεί να μεν ήταν νομικοί ρε...
Εεεμμμ...
Άμπα τζι άλλαξεν ο νόμος τελευταίως τζι εξιάσαν το;
Ναι.
Εντάξει μπορεί να μεν το εκαταλάβαν καλό.
Εμμμ. Εν δικαστές με μια φάουσαν πείρα. Το νόμο θκιαβάζεις τον κάθε φορά (υποτίθεται).
Ε καλό ίνταλος γίνεται...;
ΕΝΙΞΕΡΩ!

Ε καλάν τζιαι ποιος το εκατάλαβεν;
Οι νομικοί συμβούλοι του Χριστόφια.
Α ναι; Μπράβο! Εκόψαν μέσα αλόπως τζι αναγκαστήκαν να σκεφτούν λλίον πέρα που τες κλασσικές μαλακίες που εν εδουλεύκαν πκιον.

Εντάξει, άιστον Χριστόφια. Με την Επιτροπή τι γίνεται; Τι θέματα ήταν να εξετάσει τάχα μου;
Τζιείνα που εν μες τους όρους εντολής της.
Δηλαδή τζιαι τη διαφυγή κεφαλαίων πριν το κούρεμα;
Ναι.
Ε καλό γιατί ελαλούσαν του Αναστασιάδη ενώ εμαρτυρούσεν ότι εν θα το εξετάσουν τούτον το θέμαν καθόλου;
ΕΝΙΞΕΡΩ.

Τζιαι ήταν να εξετάσουν τζιαι το γιατί εκατάρρευσεν το σύστημα;
Ε ναι.
Μα δηλαδή για ούλλες τες τράπεζες που μπορεί να εμπλέκονται;
Ναι.
Δηλαδή τζιαι το Συνεργατισμόν.
Όι.
Τι εννοείς; Γιατί όι;
ΕΝΙΞΕΡΩ.


Όταν σε μιαν υπόθεση εμπλέκονται πρώην και νυν Διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας, Υπουργοί, πρώην και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και άλλοι που τάχα εν τζιειπάνω, τζιαι κριτές εν μεγάλα ονόματα κυπριακού δικαίου τζιαι αυθεντίες κυπριακού και διεθνούς δικαίου, περιμένεις να εν η πιο μεγάλη εγγύηση για σωστές δουλείες. Κάμνουν όμως τελικά μιαν επιτροπήν που εν'ναιν καν νόμιμη (δηλαδή εν παράνομη), τζιαι κανένας εν το παίρνει χαπάριν ώσπου να χρειαστεί τζιείνοι που μουγιάζουνται παραπάνω να σκεφτούν τζιαι να ποσφίξουν τον νουν τους να εύρουν επιχειρήματα για να σώσουν τον πελάτην τους.


Τζι εκτός που τούτα ούλλα, εν τζιαι πυρά.

Ούφφου.


LnJos

Tuesday, March 26, 2013

Mierda flowers


(texto en español sigue)

Well, sincerely, I don't know too much about what EXACTLY is going on in Cyprus and why or how. Too much information and physical absence can be a bad combination if you really want to know what and how is happening. All I can do is express my anger like any other person concerned does these days. I keep on saying that whatever happens it happens because of our own stupidity. And yes, unfortunately the theory is confirmed once more.

Scandal over scandal, with a few stupid egoist people abusing their power to gain more and more money, and a mass of stupid not-necessarily-egoist people who cannot be bothered to care, and just let it be because in any case 'we can do nothing about it'. This people's apathy for what was going on all these years, made us wind up in this situation. I am not saying 'stop blaming the Germans'. I'm just saying that what is happening is happening because us Cypriots let it happen.

The big 'NO' of Cyprus' parliament a few days ago sounded super heroic to some, and irresponsible to others. Well, someone said that saying 'yes' to everything is like not existing'. Think about it, it's true. We've been saying 'yes' for years. This 'no' comes as the evidence of the leftovers of Cyprus' dignity and existence. This 'no' gave time to think over the situation with a population that was finally somehow informed. Because on that Saturday morning, when everyone heard the news, no one had by that time the slightest idea of what was about to hit us. And at least small savers will not be affected that much (I mean yes, they will probably be the ones who will lose their jobs, who will not be able to finance their studies, who will have to go live with their parents and grandparents not being able to afford their own apartment etc etc, but at least no one will take their money out of their accounts; at least not for now).

If we think of the Phoenix legend, this is the moment where Cyprus is turned into ashes. Once again. Hopefully, it will reborn from these ashes, like it (more or less) did after 1974. It seems though that each time we lose a piece in the process of rebirth from the ashes. In 1960 the Brits kept a part for their own, in 1974 more than 30% came under occupation. What is left dead in the ashes now? Part of the oil that is apparently discovered in our territorial waters? The sovereignty we never had? I don't know yet.

On another note, crisis always generates good things as well. Apart from art (music, poetry, plastic arts etc), it wakes up the humanitarian aspect of many.
-Doctors came together and volunteer, creating the "Doctors of the Poor" project.

-People remembered that food comes from nature, and move back to their villages and grow their own food.

-People start exchanging products or services instead of just buying them.

-People realise that consumerism culture is not the only culture.


Hopefully people will escape from this pretentiousness that seemed to be an intrinsic characteristic of Cypriots in that tiny society where everyone knows someone you know, or at least someone who knows someone you know. We might realise that
going over to a friend's house instead of texting them (regardless of whether the reason is that you don't have money to buy credit, or because you just want to go over and actually see them),

riding your bike to work instead of driving your car (whether it's for exercise, because you like it or because you don't have money for gasoline),

buying stuff from local shops and family businesses instead of big shopping malls (whether it's because of the price or because you want to support local producers),

growing your own food in your backyard in the village or on your balcony in the city instead of buying everything from a big supermarket chain that is very reliable (whether it's because you can't afford buying anything or because everything tastes better and is healthier if you grow it yourself)

not buying super expensive clothes with the brand glowing its price out loud for everyone to know how much money you have (which is useless because people don't care, and those who do are irrelevant people to you),

meeting in someone's house to cook together instead of going out on Makariou Street to have dinner in Mondo's (whether it's because you don't have money or because you just want to have a cooking night),

is quite nicer and more fun...!

Coming back to sincere lives is probably the best we will get out of this crisis. We lost the meaning of many things in our super financial development that we made happen after 1974. Being in a refugee tent or a house under a bank mortgage is not that different in some aspects after all. Both make you realise what the important things in life are. It's time to come back to those important things and abandon pretentiousness and gossip. Replace them by sincerity and solidarity. And hopefully this will last, regardless of whether Russians, Arabs or the Germans take over the island!

Bonne chance!


ESPANISH
(¡disculpen mis errores de gramática!)
Pues, no conozco mucho sobre lo que pasa exactamente en Chipre ahora, ni porqué, ni como. Demasiada información y ausencia física puede ser una mala combinación si quieres realmente saber qué está pasando y como. Todo lo que puedo hacer es expresar mi cólera como todos. Siempre he dicho que lo que nos ocurre ocurre en causa de nuestra propia estupidez. Y sí, desafortunadamente, esa teoría se confirmó otra vez.

Escándalo tras escándalo, por algunas personas estúpidas y egoístas abusando de su poder para ganar siempre más dinero, y con una población de personas conscientemente estúpidas pero no necesariamente egoístas que no tienen ganas de involucrarse, y sólo dejan la situación seguir siendo como es porqué de todos modos "no podemos hacer nada para cambiarlo." Esa apatía de la población por lo que estaba pasando esos últimos años es una de las causas de nuestra situación ahora. No digo que no debemos echar la culpa a los Alemanes. Todo lo que digo es que lo que nos está pasando pasa porqué los Chipriotas lo dejamos ocurrir.

El Gran "NO" del parlamento chipriota sonó super heróico a los oídos de algunos, y muy irresponsable a los oídos de otros. Pues, alguien dijo que diciendo "sí" a todo es como no existir. Es verdad. Estábamos diciendo "sí" por años. Ese "no" es una prueba de lo que queda de la dignidad y la existencia de Chipre. Ese "no" dio tiempo para reflexionar sobre la situación juntos con una población que, por fin, más o menos, se informó. Porque ese sábado, cuando todos escucharon las noticias, nadie tenía la menor idea en ese momento de lo que nos iba a ocurrir. Y por lo menos pequeños ahorradores no van a ser tan afectados (bueno, sí, van a ser probablemente las personas que perderán sus trabajos, quienes no podrán estudiar por falta de dinero, quienes volverán a vivir con padres y abuelos no pudiendo pagar por un propio hogar etc etc, pero por lo menos nadie les va a sacar su dinero de sus propias cuentas bancarias; por lo menos no por el momento).

Pensando a la leyenda del fénix, este es el momento cuando Chipre se convierte en cenizas. Otra vez. Ojalá que vaya a renacer de esas cenizas como lo hizo (más o menos) después de 1974. Pero parece que a cada vez el fénix pierde algún pedacito durante el proceso de renacimiento. En 1960 los Británicos guardaron una parte del territorio chipriota, en 1974 más del 30% del territorio vino bajo ocupación. ¿Qué se quedó muerto en las cenizas ahora? ¿Una parte del petróleo que se descubrió en nuestras aguas territoriales? ¿Nuestra soberanía que nunca tuvimos? Todavía no lo sé.

Con un poquito más de optimismo, una crisis siempre genera también algunas buenas cosas. Aparte del arte (música, poesía, artes plásticas etc), despierta a muchos un aspecto humanitario.
- Algunos médicos se juntaron y iniciaron el proyecto "Médicos para los Pobres," como voluntarios.

- Hay gente que se da cuenta de que la comida viene de la naturaleza y regresan a sus pueblitos, empezando a cultivar sus propios cultivos.

- Hay gente que empieza intercambiar productos y servicios en lugar de comprar todo (con dinero).

- Hay gente que se da cuenta de que la cultura consumista no es la única cultura.

Ojalá la gente escapará de esa cursilería que parece ser una característica intrínseca de los Chipriotas, en su sociedad donde todos conocen a alguien que tú conoces, o por lo menos a alguien que conoce a alguien que tú conoces. Quizás nos vamos a dar cuenta de que
ir a la casa de un amigo en lugar de enviar un mensaje SMS (independientemente de que si la razón es que no tienes dinero para comprar saldo o porque simplemente quieres ir a su casa y verles),

andar en bici y no en coche a tu trabajo (que sea porque quieres hacer ejercicio o porque no tienes dinero para comprar gasolina),

comprar cosas de tiendas locales y negocios familiares en lugar de grandes centros comerciales (que sea por el precio o porque quieres apoyar a los productores locales),

producir tu propia comida en tu jardín en tu pueblo o en tu veranda en la ciudad en lugar de comprar todo de un supermercado bien fiable (que sea por el precio o porque todo tiene un sabor mucho mejor y es mucho más saludable si lo produces tú mismo),

no comprar ropa super cara con la marca gritando su precio bien alto a todos para que sepan cuanto dinero tienes (lo que no sirve a nada, porqué a los demás, de verdad, no le importa, y si les importa, son personas sin ninguna importancia para ti),

juntarse en la casa de un amigo para cocinar en lugar de salir a comer en algún restaurante caro de la Avenida Makariu como Mondos café (que sea porque no tienes dinero o porque simplemente quieres pasarte la bien en una tarde de cocinar con amigos),

¡es más bonito y divertido...!

Regresando a una vida más sincera es probablemente lo mejor que esa crisis nos ofrecerá. Perdimos el sentido de muchas cosas durante nuestro súper desarrollo económico que pudimos lograr después de 1974. Ser un refugiado en una carpa o estar en una casa bajo hipoteca, en algunos aspectos, finalmente no es tan distinto. Ambos te hacen darte cuenta de cuales son las cosas importantes en esa vida. Llegó el momento de regresar a esas cosas importantes y abandonar a las cursilerías y los chismes. Reemplazarlos con sinceridad y solidaridad. Y espero que eso dure, ¡independientemente de si los Rusos, Arabes o Alemanes se apoderen de la isla!

¡Bonne chance!

 LnJos